پایاننامه برای دریافت درجه کارشناسی ارشد در رشته کامپیوتر
گرایش نرمافزار
عنوان:
ارایهی یک روش مسیریابی برای شبکههای حسگر بیسیم با هدف افزایش طول عمر شبکه
استاد راهنما
دکتر مجید مقدادی
برای رعایت حریم خصوصی نام نگارنده درج نمی شود
تکه هایی از متن به عنوان نمونه :
چکیده
کاربرد روز افزون شبکههای حسگر بیسیم در زندگی انسان گویای اهمیت زیاد این تکنولوژی است. محدودیت انرژی در عناصر تشکیل دهندهی شبکههای حسگر بیسیم که گرهحسگرها میباشند همواره به عنوان مهمترین چالش پیش روی این تکنولوژی مطرح بوده است و به همین دلیل بخش اعظم تحقیقات انجام شده در حیطهی شبکههای حسگر بیسیم به موضوع انرژی اختصاص یافته است. با توجه به اینکه نحوهی انتخاب مسیرها برای ارسال اطلاعات در شبکههای حسگر بیسیم تأثیر قابل توجهی بر میزان مصرف انرژی شبکه دارد، در این پژوهش سعی بر ارایهی راهکاری در زمینهی مسیریابی با هدف افزایش طول عمر شبکه شده است. در این روش با در نظر گرفتن تاریخچهی مصرف انرژی گرههای حسگر، تعداد همسایگان حسگر ارسال کنندهی داده، و فاصله مبدأ تا مقصد ارسال داده(تک گام)، راهکاری ارایه شده است که میتواند تأثیر بسیاری بر افزایش عمر شکه داشته باشد. شبیهسازی و مقایسه با روشهای معروف و موفق مسیریابی در شبکههای حسگر بیسیم گویای شایستگی روش پیشنهادی میباشد.
جدول5-1. ضرایب ثابت رابطهی (5) درشرایط مختلف شبکه…………………………………………………… 48
جدول5-2. مقایسهی نرخ دریافت داده توسط ایستگاه اصلی درالگوریتمهای مسیریابی…………………….. 54
1 مقدمه
شبکههای حسگر بیسیم از تعدادی گرهحسگر تشکیل شده است و به طور معمول اندازهی این گرهها کوچک است و ارزان قیمت هستند. تمامی این گرهها قابلیت دریافت اطلاعات از محیط اطراف خود را دارند، همچنین میتوانند دادههای دریافت شده از محیط را به سمت گرهحسگری که در همسایگی آنها قرار دارد بفرستند و یا از آنها دریافت کنند. در این نوع شبکهها شعاع انتقال دادهها محدود است، همچنین گرهها از نظر پردازشی و ذخیرهی اطلاعات نیز محدودیت دارند. با توجه به محدود بودن انرژی گرهها، بیشتر روشهای مسیریابی در این نوع شبکهها با هدف افزایش طول عمر شبکه مطرح شدهاند. در این پژوهش یک الگوریتم مسیریابی جدید معرفی میشود که مهمترین هدف آن افزایش عمر شبکه است.
در بیشتر کاربردهای شبکههای حسگر بیسیم، نحوهی قرار گرفتن گرهها در محیط فیزیکی به صورت تصادفی است ونقشهی خاص و از پیش تعیین شدهای ندارد. گرهها پس از قرار گرفتن در محیط به طور خودکار ساختار شبکه را تشکیل میدهند و برای مدت محدودی به دریافت اطلاعات از محیط اطراف و انتقال آن به ایستگاه اصلی میپردازند. انرژی لازم برای دریافت اطلاعات از محیط و فرستادن اطلاعات به دیگر حسگرها توسط باتریهای تعبیه شده در حسگرها تأمین میشود. بنابراین انرژی این گرهها محدود است و در اکثر کاربردها پس از اتمام انرژی باتری، شارژ مجدد ویا تعویض آن بسیار دشوار و بهطور معمول غیرممکن است.